در هنر آبستره قرن حاضر و در بسیاری از آثار کنونی موسیقیدانان معاصر مانند جان کیج ، به جای اینکه نت موسیقی را طبق روال معمول روی خطوط حامل و با علائم استاندارد موسیقی بنویسند، به صورت شکلها و سمبل های گرافیکی نمایش می دهند.
در این روش نیز، زیری و بمی نتها با ارتفاع نت، روی خط حامل و شاخص زمان نیز از چپ به راست نوشته میشود.
اما نوازنده می تواند برحسب سلیقه و تجربه خود، نتها را بالاتر و پایین تر، کشیده تر یا کوتاه تر و حتی به همراه نتهای زینتی دلخواه به اجرا در آورد.
این موسیقی مانند لوگو بازی است.
نوازنده از امکاناتی که طرح گرافیکی موسیقی در اختیار او قرار داده است، به دلخواه استفاده کرده،موسیقی مطلوب خود را میسازد و اجرا می کند.
بنابراین طبیعی است که اجرای یک نوازنده با نوازنده دیگر کاملا متفاوت باشد.ضمن اینکه در آموزش موسیقی و کلاس موسیقی نیز تفاوتهایی ایجاد میشود.
تصویر بالا موسیقی گرافیک قرن هفدهم میلادی اثر هایدن را نشان می دهد.
موسیقی گرافیک قدمتی در حدود ۴۰۰ سال دارد.