آشنایی با ساز دوتار:
دو تار سازی است بسیار دلنشین و خوش صدا و در دسته سازهای زهی زخمه ای قرار می گیرد.کاربرد آن بیشتر در موسیقی نواحی می باشد و این ساز را از خانواده تنبور می دانند.دو تار همانطور که از اسمش مشخص است دارای دو سیم است و برای نواختن آن به جای مضراب از ناخن استفاده می کنند.از لحاظ ساختار، دارای شکمی گلابی شکل و دسته ای نسبتا دراز است.دسته ساز حدود60سانت ومجموع کل ساز حدود1متراست.دوتار حدودا دارای 17تا20دستان بر روی دسته می باشد.البته در برخی از دوتارهای محلی در جنوب ایران دسته ساز، فاقد دستان است.
دو تار بیشتر در نواحی شمال،جنوب و شرق استان خراسان(دوتار خراسان) به خصوص بین مردم ترکمن،گنبد،گرگان،قوچان و.... و همچنین درشمال(دوتار مازندران) و جنوب ایران رواج دارد و البته تفاوتهایی در نحوه کوک کردن آن در مناطق مختلف وجود دارد.
برای دیدن دوتارنوازی زنده یاد حاج قربان سلیمانی(قطعه گزل) کلیک کنید
برای ساخت دو تار از دو نوع چوب مختلف استفاده می شود.برای قسمت گلابی شکل آن از چوب درخت شاه توت و در قسمت گردن آن از چوب زردآلو یا درخت گردو استفاده می شود.همچنین برای ساخت زه های آن در قدیم از روده حیوانات و در حال حاضر از نایلون یا سیم های فولادی استفاده می کنند که به لحاظ مقاومت بالا و همچنین قیمت پایینتر، مناسبتر است.
از اساتید و نوازندگان بنام دو تار می توان به حاج قربان سلیمانی و محمد حسین یگانه(شمال خراسان)،محمد سلیمانی و نورمحمد درپور(شرق خراسان)،استاد مجید تکه و قلیچ انوری(ترکمن) و محمد رضا اسحاقی(مازندران) و ....نام برد.
مقالات مرتبط:
- ارتباط آموزش موسیقی بارشد مغز کودکان
- فواید آموزش موسیقی برای کودکان
- تفاوت معلم و درمانگر آموزشی
- مزایای آموزش موسیقی
- تاثیرات تدریس خصوصی دریادگیری
این مطلب را به اشتراک بگذارید
