گاهی اوقات اساتید موسیقی با هنرجویانی برخورد میکنند که استعداد و توانایی خوبی دارند و پس از توضیحات در کلاس، به خوبی مطالب را فرا می گیرند اما در جلسه بعدی متوجه می شوند که آنها مشکلاتی در همان مطالب و یا اجرای قطعات دارند.والدین هم معمولا در اینجا معلم موسیقی را مقصر می دانند و علت عدم پیشرفت فرزندشان را در معلم جستجو می کنند.
در اینجا باید به این نکته اشاره کنیم که کودکان استعدادهای متفاوتی دارند ولی در واقع مهم تر از استعداد،وقت گذاشتن برای تمرینات است.اما والدین تصور می کنند که یادگیری موسیقی فقط به استعداد مربوط میشود و اعتقاد دارند که صاحب باهوش ترین فرزندان هستند.
اما کاملا روشن و واضح است که اگر کودکی در منزل تمرین نکند حتما مطالب فراگرفته را فراموش خواهد کرد و تسلطش روی دروس را از دست خواهد داد.بیشتر هنرجویان تمرین را به روز آخر موکول می کنند و با عجله و استرس، و بسیار سطحی و کم دقت تمرین می کنند.
بنابراین والدین عزیز باید به این نکته توجه داشته باشند، در صورتیکه مدرس تمام تلاشش را میکند و از نظر فن بیان و اطلاعات علمی و تدریس موسیقی کارش را به خوبی پیش میبرد ولی پیشرفتی حاصل نمی شود، باید برنامه تمرین هفتگی و منظم برای فرزندشان تنیظم کنند و از او بخواهند که طبق برنامه و روزانه و بصورت منظم تمریناتش را انجام دهد و تاکید کنند که اگر کمتر از زمان در نظر گرفته شده تمرین کنند تنبیهاتی را برای او در نظر می گیرند.
برنامه درسی و یا برنامه های دیگر هنرجو به استاد موسیقی ارتباطی پیدا نمی کند و استاد فقط موظف به تنظیم و اجرای برنامه های کلاس موسیقی است و اگر هنرجو موفق به اجرای دقیق این برنامه ها نشود ، استاد می تواند از ادامه تدریس موسیقی خودداری کند،چون در نهایت به نتیجه ای نخواهد رسید.
اساتید هم باید سعی می کنند تایم و انرژی خود را به هنرجویانی اختصاص دهند که جدی تر ومصمم تر هستند و از ادامه کلاس با هنرجویان تنبل،نامنظم و بی استعداد خودداری کنند، چون بیشتر باعث می شوند که وقت هنرجو و وقت خودشان و پول والدین را هدر دهند و از همه مهمتر لطمه جدی به سابقه هنری خود وارد کنند.