تاکنون تعاریف بسیار زیادی در مورد موسیقی پاپ ارایه شده است.اما یکی از بهترین و زیباترین آنها تعریفی است که در اینجا ارائه می کنیم.
موسیقی پاپ در واقع موسیقی برگرفته از بطن جامعه و دل مردم هر کشور است.از بارزترین ویژگیهای موسیقی پاپ می توان به درون مایه پر از نشاط و شادی و جنبه آرام بخش آن اشاره نمود.
همانطور که می دانیم همه مردم از لحاظ شرایط روحی و روانی در یک سطح مشخص و برابر قرار ندارند.بنابراین وقتی قرار است موسیقی تحت عنوان پاپ ساخته شود، برای اینکه بتوان آن را پاپ نامید باید برگرفته از بطن و وجود آن اجتماع و در واقع دل مردم باشد، حتی اگر قرار است موضوع و تم آن غمگین و احساسی باشد.
این یکی از مواردی است که بسیاری از خوانندگان کشورمان به آن توجه دارند و از آن تبعیت می کنند.دلیل محبوبیت این سبک بین مردم نیز دقیقا همین مسئله است.نکته جالب در مورد موسیقی سبک پاپ این است که در این نوع موسیقی شما هیچ ممنوعیتی برای استفاده از سازها وادوات موسیقی سبک های دیگر ندارید.
و اما موسیقی جز یا JAZZ فرم ویژه دیگری از موسیقی است که ریشه آن به موسیقی اروپایی و سبک های FOLK BLUES و REGTIME بر می گردد.
این سبک موسیقی را می توان یکی از سبک های بسیار مهم و تاثیر گذار در فرم هنری ایالات متحده دانست.همچنین چندین سبک برجسته از جمله BOP ، COOL JAZZ ، JAZZ FUSION BEBOP و HARD از آن منشعب شده است.
اساس موسیقی جز از گذشته تا به امروز بر پایه ساز(instrumenal) بوده است.از مهم ترین سازهای پراستفاده در این سبک می توان به ترومپت و ساکسیفون اشاره کرد.البته سازهایی همچون ترومبون ، پیانو ،کنترباس، گیتار و درامز در کنار آن دو ساز نقش بسیار مهمی را ایفا می کند.
دوران اوج این سبک موسیقی به سالهای 1920 تا 1950 برمی گردد و طی این سالها موسیقی جز،پرطرفدارترین سبک موسیقی در میان عامه مردم به شمار می رفت.موسیقی دان های سبک JAZZ عموما از ساختارهای هارمونی و آکوردی پیشرفته و پیچیده ای در آثار خود استفاده می کنند.بدون شک ساخت و اجرای قطعات سبک جز، نیازمند دانش و علم موسیقی بسیار بالایی می باشد.